Sara Duterte: Alam mo, Leni, ako kasi, kung gusto kong makuha ang gusto ko sa Kongreso, madali lang. Kilala nila ako, kaya hindi na ako nahihirapan. Sabihin ko lang kung ano ang dapat mangyari, sunod agad sila. Iba ang respeto nila sa akin, siguro dahil alam nilang hindi ako magdadalawang-isip na gamitin ang impluwensya ko.

Leni Robredo: Sara, iba kasi ang approach ko. Kahit noong VP ako, hindi ko ginamit ang posisyon ko para i-impose ang gusto ko. Kahit sa mga kritiko ko, pinakikinggan ko pa rin sila. Naniniwala ako na dapat maging mapagkumbaba, kasi ang tunay na lider, hindi lang nagpapataw ng kapangyarihan, kundi nakikinig sa mga tao.

Sara Duterte: Ewan ko, Leni. Para sa akin, walang masama sa paggamit ng impluwensya. Kung nasa posisyon ka, bakit hindi mo gagamitin? Hindi ba’t ganun naman ang takbo ng pulitika?

Leni Robredo:Naiintindihan ko naman ang punto mo, pero minsan, mas mahalaga ang pagkakaroon ng malasakit sa iba kaysa sa paggamit ng kapangyarihan. Sa huli, bilang pangalawang pangulo, wala tayong tunay na kapangyarihan maliban sa maghintay ng mga pangyayari. Kapag nasa pedestal ka, mahirap makita ang tunay na kalagayan ng mga tao. Mas mabuti siguro, Sara, na bumaba ka paminsan-minsan at harapin ang realidad. Dahil sa dulo, wala sa atin ang lahat ng kontrol, at mas mabuti kung ang nakikita ng mga tao ay isang lider na totoo, hindi yung takot lang sa kapangyarihan mo.

Sara Duterte:Hm. Baka may punto ka nga.